Het vak van glazenwasser is fysiek behoorlijk zwaar. Vooral het werken met telescoopstelen kan leiden tot ernstige klachten. Het Waspak van Fred de Ridder ziet er in eerste instantie wellicht wat buitenaards uit, het maakt het werk wel stukken lichter.
Wat kan het werken als glazenwasser soms toch heerlijk zijn. Op een zonnige dag als vandaag, wanneer het kwik stijgt tot dik 25 graden, is er weinig fijner dan buiten zijn. Maar het vak kent ook mindere kanten, zo heeft Fred de Ridder van De Ridder Cleaners uit Hoorn afgelopen jaren meerdere keren ervaren. Het werk is fysiek behoorlijk zwaar en dat leverde hem de nodige klachten op. “Wie elke dag met een telescoopsteel werkt, gaat dat op den duur merken. Zelfs met de relatief lichte moderne varianten van carbon die je vandaag de dag kunt kopen, liggen klachten aan nek, schouders en rug voortdurend op de loer.”
Gezondheid van glazenwassers
Om te voorkomen dat de gezondheid van glazenwassers die veel op hoogte werken op het spel gezet wordt, zijn er beperkingen gesteld aan het aantal vierkante meter dat met dit systeem gewerkt mag worden. Maar het is maar de vraag of alle glazenwassers die regels wel strikt naleven. Er moet immers ook geld verdiend worden. Ook als je je aan de regels houdt, loop je kans in de lappenmand te belanden, omdat vierkante meter een ruim begrip is. vertelt De Ridder. Een paar jaar terug kreeg de Noord-Hollander last van schouderklachten. “Het bleek een slijmbeursontsteking te zijn, veroorzaakt door het werk. Ik kon mijn arm niet meer optillen en moest naar de fysiotherapeut. Omdat ik mijn arm probeerde te ontzien, kreeg ik ook last van mijn pols. Het ging van kwaad tot erger. Pas na een lang zwaar traject van anderhalf jaar was ik er echt vanaf. En de werkzaamheden van mijn bedrijf moesten ondertussen uiteraard wel gewoon doorlopen.” Hij besloot dat het zo niet langer kon. “Het gaat over mijn eigen gezondheid, mijn eigen lichaam. Ik wil dit werk nog jarenlang blijven doen, maar op deze manier kon dat niet.” De Ridder ging op zoek naar een manier om de fysieke belasting bij het werken met de telescoopsteel te verminderen. “Je hebt te maken met heel veel beperkingen. Je moet kunnen overpakken, het systeem mag niet in je gezichtsveld zitten en het draagcomfort is uiteraard van groot belang. Ik heb er lang aan gewerkt en heel veel uitgeprobeerd. Dit is het resultaat.”
Minder fysieke belasting
Met Waspak (649 euro, exclusief btw) is een harnasgordel met op de rug een plaat, waaraan een buis is bevestigd die naar voren is gebogen en waaraan een katrol is bevestigd. In de katrol zit een veer met een staalkabel. Met een universele bevestiging verbind je de katrol aan de telescoopsteel. “Ga je aan de slag mét het Waspak aan, dan wordt het werk een stuk lichter. Je schouders, rug en armen krijgen veel minder te verduren en dat voel je meteen.”
Een tweede veel voorkomende klacht voor glazenwassers is een zere nek, omdat je de hele tijd omhoog moet kijken. “Via een vriend van me kwam ik in aanraking met belay glasses, die in de klimsport worden gebruikt. Daarmee heb je als zekeraar zicht op de klimmer zonder nekpijn te krijgen. Ik besloot er eentje te bestellen om mijn nekklachten te tackelen. Ik moest er in het begin wel aan wennen, je krijgt er een beetje hoofdpijn van. Maar na een tijdje wen je eraan en wil je niet anders meer. De bril die onderdeel uitmaakt van het Waspak, heeft bredere glazen gekregen, voor een beter zicht.”
De Ridder besloot een afspraak te maken met OSB. Via de brancheorganisatie kwam hij in aanraking met ergonoom Duco Molenaar. “Hij was direct enthousiast nadat hij het pak uitgeprobeerd had. Uit zijn metingen bleek dat werken met dit systeem een vermindering van de arbeidsbelasting van minimaal 50 procent oplevert. Hij vond dat ik er zeker wat mee moest doen. Ik besloot het Waspak ook te laten zien tijdens een AWOG-bijeenkomst. Ook dat leidde tot enthousiaste reacties. Ze zeiden, je kunt veel zeggen, maar het werkt wel.”
De eerste honderd
In eerste instantie besloot De Ridder er zelf honderd te gaan produceren, de verkoop vindt plaats via verschillende dealers. “Een aardige investering, maar ik geloofde in het product.” De eerste grote partij die zich meldde was Fortron. “Zij wilden het pak uitproberen. Elke dag ging een andere glazenwasser ermee aan de slag. Uiteindelijk bestelden ze er twintig. Dat was een mooi begin. Binnen drie maanden had ik er al zeventig verkocht.” De Ridder stond op de Vakbeurs Facilitair in Den Bosch en in mei op de ISSA/Interclean. “Vooral in Amsterdam was het een gekkenhuis. Dirksen, een van de partijen die het Waspak verkoopt, vroeg me of ik het wilde demonstreren. Ik kon dat buiten tegen de gevel doen. Daar was het vier dagen lang een gekkenhuis. Van over de hele wereld waren er geïnteresseerden, uit de VS, Saoedi-Arabië, Azië. En dealers begonnen zich te melden. De ISSA/Interclean heeft heel wat in gang gezet. De telefoon stond roodgloeiend.”
Verder uitrollen
Een van de geïnteresseerden was i-team, een wereldwijde speler op het gebied van innovatieve schoonmaakmachines, -producten en hulpmiddelen. “Ze wilden graag met me praten. Het bleek dat het bedrijf, dat actief is in 55 landen, het Waspak verder wil vermarkten. Ik blijf betrokken bij de doorontwikkeling van het product, zij houden zich bezig met de productie, marketing en distributie. Voor mij is dit een perfecte oplossing. De markt is zo groot, dat kan ik zelf allemaal nooit bewerkstelligen. Het voelt ook wel als een opluchting. Ik kan me weer gaan richten op mijn bedrijf en de ontwikkeling van het Waspak gaat verder. Begin juni heb ik mijn handtekening gezet onder het contract.”
Het vak van glazenwasser heeft een stoer imago. Niet iedereen reageert volgens De Ridder in eerste instantie even positief op het pak. “Het ziet er misschien wat bijzonder uit, een beetje buitenaards wellicht. Dat snap ik best. Maar het gaat mij niet om hoe het eruitziet, of om het imago van de branche. Dat interesseert me niet zoveel. Ik weet wat het is om uit de running te zijn en ik wil bewust met mijn lijf omspringen. Daar helpt dit Waspak bij. Als mensen het niet willen gebruiken, moeten ze dat zelf weten, maar dan moet je niet klagen als je fysieke klachten krijgt en je werk niet meer goed kunt doen. Het pak werkt en dat ervaren meer en meer mensen. Ik heb begrepen dat het Waspak ook echt meegenomen gaat worden in nieuw ergonomieonderzoek. Dat is een grote stap. Afgelopen maanden heb ik gemerkt dat ik met dit product echt iets in handen heb. Dat staat voor mij bovenaan. En daar ben ik supertrots op.”